Ο Γιώργος Κοψιδάς έρχεται στην Κατερίνη την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου με την παράσταση Η «Κίνηση ΜΑΤ». Αυτός είναι κι ο λόγος της συνέντευξης και βρήκαμε χρόνο να μιλήσουμε για την παράσταση, τα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε «άγρια νερά» λόγω της υποβάθμισης του πτυχίου των δραματικών σχολών, αλλά και πόσο σημαντικό είναι το θέατρο και οι τέχνες για εκείνον. Μας δίνει μία πολύ ωραία οπτική την οποία και διαβάσετε παρακάτω…
Ένα αταίριαστο ζευγάρι, σε μια ταράτσα της πόλης σε ώρα διαδήλωσης. Ένας άνδρας των ΜΑΤ και μια αντιεξουσιάστρια, σε μια άτυπη συνάντηση κορυφής.
Το νέο έργο του βραβευμένου με τέσσερα κρατικά βραβεία Μιχαήλ Άνθη, έρχεται για μία μόνο παράσταση στην Κατερίνη, την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου στις 21:00 στον Πολυχώρο Ευκαρπίδη. Μια κυριολεκτικά εκρηκτική κωμωδία χαρακτήρων και καταστάσεων ανάμεσα στην εξουσία και τον πολίτη.
Η υπόθεση του έργου
Σε μια ταράτσα της πόλης σε καιρό διαδήλωσης, ανάμεσα σε καπνούς και σε εκρήξεις, λαμβάνει χώρα μια απρόσμενη συνάντηση: ένας άντρας των ΜΑΤ έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με μια αντιεξουσιάστρια. Και οι δύο έχουν τους λόγους τους να μη θέλουν να κατέβουν στη διαδήλωση. Η σύγκρουση είναι ολομέτωπη και ξεκαρδιστική. Για εκείνην είναι «ο μπάτσος» και για εκείνον «η αναρχικιά». Στα ενενήντα λεπτά της αναγκαστικής τους συνύπαρξης, θα συμβούν τα μύρια όσα κωμικά, κι όταν τα μυστικά τους ζαλιστούν απ’ τα δακρυγόνα και αποκαλυφθούν, κανένας δε θα είναι πια αυτός που ήτανε.
Παρασκευή 27 Ιανουαρίου στον Πολυχώρο Ευκαρπίδη
Συνέντευξη: Ηρώ Τζημίκα
Γιώργος Κοψιδάς! Να ξεκινήσουμε με το ότι έρχεστε Κατερίνη με την παράσταση «Κίνηση ΜΑΤ» που συμπρωταγωνιστείτε με τη Ματθίλδη Μαγγίρα! Τι γίνεται, λοιπόν, σε αυτή την παράσταση;
Αυτή η παράσταση είναι μία πολύ ωραία, καινούργια κωμωδία του Μιχαήλ Άνθη. Ουσιαστικά έχει να κάνει με τη συνύπαρξη ενός ματατζή και μίας αναρχικιάς σε μία ταράτσα. Εκείνη τη στιγμή γίνονται επεισόδια κάτω στο δρόμο, μετά από μία διαδήλωση. Η διαδηλώτρια ανεβαίνει στην πολυκατοικία για να κρυφτεί και μετά από λίγο ανεβαίνει κι ένας άντρας των ΜΑΤ, που δεν καταλαβαίνουμε τον λόγο που ανεβαίνει κι αυτός εκεί. Στην πορεία αποκαλύπτεται το γιατί πήγαν κι οι δύο τους σε αυτή την ταράτσα, πώς μπλέκονται οι χαρακτήρες τους, τι κρύβει ο καθένας τους, καθώς και το τι κουβαλάνε μέσα τους. Έχει πάρα πολύ γέλιο η συνύπαρξη των 2 αυτών ανθρώπων, γιατί είναι δύο αντίθετοι πόλοι. Ο ένας εκπροσωπεί την εξουσία και ο άλλος την αντι-εξουσία. Ακούγονται ωραία πράγματα ως προς αυτήν, όπως και για την γελοιότητά της, αλλά και την αντίθετη πλευρά που αυτός που καταστρέφει τις περιουσίες του κόσμου, νομίζει ότι θα καταφέρει να αλλάξει κάτι… Είναι μία κωμωδία με πολλές ανατροπές!
Ουσιαστικά αναδεικνύονται καταστάσεις από την κοινωνία του σήμερα, κάτι που το βιώνουμε όλοι μας…
Δυστυχώς είναι ένα έργο επίκαιρο και διαχρονικό. Πάντα υπάρχει αυτό το κομμάτι της εξουσίας που επηρεάζει και διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό τις ζωές μας.
Βλέπουμε στο έργο τα άκρως αντίθετα, λοιπόν, αλλά δεν παύουν να είναι κι οι δύο άνθρωποι… Ποια είναι η δική σας άποψη όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις εν έτει 2023; Έχουμε χάσει κάποιες αξίες;
Επειδή αναφέρθηκες και στην παράσταση, πάνω σε αυτό είναι όντως καλό να πω, δίνοντάς μου ωραία πάσα, γιατί μέσα στην παράσταση αυτό αποκαλύπτεται, ότι είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι, αλλά τους ενώνουν κάποια κοινά. Όλοι θέλουμε τα ίδια πράγματα. Αγάπη, ενδιαφέρον, αποδοχή, στοργή, τρυφερότητα, αναγνώριση. Οπότε στην πορεία της παράστασης έρχονται αρκετά κοντά και βλέπουν ότι οι προσωπικές τους ιστορίες τους ενώνουν, πέραν της προσωπικότητας, της εκπαίδευσης και της ιδεολογίας που τους χωρίζει. Στον πυρήνα τους όμως είναι ίδιοι, όπως είμαστε όλοι οι άνθρωποι. Χρειαζόμαστε αγάπη, χαρά και κάποιους ανθρώπους να μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας! Δεν θέλω να βάλω όμως σε ένα σακούλι ό,τι αφορά τις σχέσεις, γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι ένας διαφορετικός κόσμος. Βλέπω γύρω μου ανθρώπους που έχουν αξίες και ιδανικά και βλέπουν τις σχέσεις με διαφορετικό τρόπο και βλέπω ανθρώπους που τις βλέπουν πολύ επιφανειακά, να περνάνε καλά κι ό,τι γίνει. Δεν χαρακτηρίζω όμως το ένα σωστό ή το άλλο λάθος, σε καμία περίπτωση. Απλά ο καθένας αναλόγως τις πεποιθήσεις, την εκπαίδευση, τους προγραμματισμούς, τον χαρακτήρα του και τι δουλειά έχει κάνει με τον εαυτό του, αντιλαμβάνεται διαφορετικά τις καταστάσεις και τις σχέσεις. Όσο μεγαλώνει κανείς εξελίσσεται, οπότε στην πορεία μπορείς να δεις τον ίδιο άνθρωπο να σχετίζεται και με άλλους τρόπους. Άλλωστε μεγαλώνοντας αλλάζουν και οι προτεραιότητες του. Πιστεύω ότι ο κάθε ένας μας είναι ένας άλλος κόσμος και είναι λάθος να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους.
Συμφωνώ, απλά διαφοροποιούμαστε στις επιλογές μας μετέπειτα…
Ναι. Οι επιλογές έχουν και μία ανάλογη συνέπεια και έναν αντίκτυπο. Όπως επίσης εάν εγώ είχα μία σχέση που με πλήγωσε, θα είναι λάθος να βλέπω σε όλες τις γυναίκες το ίδιο και να λειτουργώ μηδενιστικά, ότι όλες οι γυναίκες είναι το ίδιο. Όπως είπα και πριν ο κάθε άνθρωπος είναι ένας άλλος κόσμος και δεν πρέπει να μεταφέρει το πρόβλημα που είχε παλιότερα στον επόμενο. Πρέπει να δίνει ευκαιρία να του δείχνουν οι άλλοι τι έχουν μέσα τους και στη ψυχή τους και να μπορεί να το δει καθαρά, χωρίς το πέπλο παλιότερων απογοητεύσεων.
Συγκρίνουμε με λίγα λόγια…
Αυτό συμβαίνει κι υποσυνείδητα, να συγκρίνουμε τον προηγούμενο με τον επόμενο. Η πιο σημαντική δουλειά που έχουμε να κάνουμε σε αυτή τη ζωή, είναι η δουλειά με τον εαυτό μας. Όσο φέρνουμε στην επιφάνεια πεποιθήσεις που είναι καταχωνιασμένες και μας μπλοκάρουν, όσο λύνουμε τα θέματα μας, τόσο βελτιώνονται και οι εμπειρίες της ζωής μας και οι άνθρωποι που συναντάμε όπως κι οι καταστάσεις που ζούμε. Εμείς είμαστε οι δημιουργοί του πεπρωμένου μας και της πραγματικότητάς μας. Όσο αλλάζουμε εμείς, αλλάζουν κι οι άλλοι!
Αυτό ήταν κι η επόμενη ερώτησή μου… Όσον αφορά και την παράσταση, καταλαβαίνω ότι θα βιώσουν οι πρωταγωνιστές μία αλλαγή, οπότε για εσάς, αλλάζει ο άνθρωπος τελικά ή μόνο προσαρμόζεται;
Διαβάζω τη σκέψη, δεν πρόλαβα να στο πω! (γέλια) Και αλλάζει και προσαρμόζεται. Είναι αυτό που είπες και πριν, η επιλογή του εάν θα αλλάξει ή όχι. Αν πει κάποιος ότι έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω, θα μείνει εκεί και θα συνεχίζει με αυτό τον τρόπο η ζωή του. Εάν πει κάποιος ότι θέλει να λύσει τα θέματά του και να τα φέρει στο φως, κάνοντας τη ζωή του καλύτερη, όπως και τον εαυτό του, ναι, μπορεί να το κάνει, μπορεί να αλλάξει. Οπότε δεν υπάρχει κάτι προ-τετελεσμένο. Είναι όπως είπαμε, όλα επιλογές. Ακόμα και σε κβαντικό επίπεδο να το πάρουμε κι αυτό που λέει η κβαντική φυσική, είναι ότι όλες οι επιλογές του εαυτού σου υπάρχουν σε μία συχνότητα. Άπειρες επιλογές. Σε οποιαδήποτε εκδοχή και να σκεφτείς τον εαυτό σου, υπάρχει μία συχνότητα. Το θέμα είναι εάν επιλέξεις να συντονιστείς μαζί της. Ό,τι επιλέξεις, αυτό και θα ζήσεις. Φυσικά μπορείς να αλλάξεις!
Μακάρι να είχαμε χρόνο για ανάλυση, γιατί η συγκεκριμένη συζήτηση το «σηκώνει»! Να πούμε βέβαια ότι είναι κι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε και με τη Ματθλίδη Μαγγίρα…
Ναι, είναι η πρώτη φορά και χαίρομαι πάρα πολύ. Δέσαμε από την αρχή κατευθείαν και υπάρχει δυνατή χημεία και επί σκηνής και εκτός. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, φωτεινός, ταλαντούχος και κάνουμε καλή παρέα. Μία εξαιρετική συνάδελφος και επαγγελματίας. Βοηθάμε και στηρίζουμε ο ένας τον άλλον!
Κατερίνη, λοιπόν, στις 27/01 και στον Πολυχώρο Ευκαρπίδη. Να φανταστώ ότι έχετε περάσει κι άλλες φορές από την πόλη μας…
Έχω έρθει ξανά για παραστάσεις, αλλά και να πάω στον Όλυμπο. Είμαι μισός από Θεσσαλονίκη και μισός από Κρήτη, οπότε, ναι, καταλαβαίνεις! Δεν έχω μείνει πολύ όμως. Πάντα έκανα περάσματα, ώστε να καταλήξω κάπου αλλού. Δεν την έχω ζήσει όπως θα ήθελα…
Για να κλείσουμε σιγά, σιγά την κουβέντα μας, θα ήθελα να μοιραστείτε τη σκέψη σας πάνω στο θέμα με τους ηθοποιούς και την υποβάθμιση του πτυχίου…
Θεωρώ ότι είναι τεράστιο λάθος. Μεγάλο ατόπημα της κυβέρνησης και πρέπει να αποσυρθεί αυτός ο νόμος, γιατί δεν γίνεται να υπάρχει στη χώρα που γέννησε το θέατρο. Δεν γίνεται το πτυχίο των σχολών να ισοδυναμεί με απολυτήριο λυκείου. Απαράδεκτο. Έστω εάν δεν θέλουν να το εξισώσουν με ένα πανεπιστημιακό πτυχίο, ας βρεθεί μία λύση κάπου στη μέση. Να είναι ένα πτυχίο που έχει μία αναγνώριση και μία αξία. Κάποιοι κάνουν 3-4 χρόνια σπουδές, σπουδάζουν στο εξωτερικό και γυρνώντας εδώ, να μην τους αναγνωρίζεται τίποτα. Δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω και ειδικά σε αυτή τη χώρα. Το είδαμε και στην καραντίνα όσον αφορά την αντιμετώπιση που είχε ο κλάδος μας. Ήταν λες και κάνουμε χόμπι και ότι δεν είναι δουλειά. Ότι έχουμε λύσει τα προβλήματά μας, είμαστε εισοδηματίες και παίζουμε και στο θέατρο για την πλάκα μας. Αυτή η αίσθηση δημιουργήθηκε. Ο κλάδος μας ήταν ο πρώτος που έκλεισε και ο τελευταίος που άνοιξε και χτυπήθηκε περισσότερο από όλους. Όχι απλά δεν κάνουμε χόμπι και πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος ότι είναι μία πολύ δύσκολη δουλειά και απαιτητική μέσα σε μία τρομερή ανασφάλεια. Τώρα κάνεις μία παράσταση, οκ, δουλεύεις, αλλά μετά τελειώνει η παράσταση και πρέπει πάλι να ψάξεις για δουλειά, που μπορεί να έρθει μετά από 6 μήνες ή ένα χρόνο. Μπορεί να έχεις ένα σήριαλ στην τηλεόραση, αλλά μετά από αυτό μπορεί να μην έχεις τίποτα. Μία μόνιμη ανασφάλεια. Στη δουλειά αυτή υπάρχει πολύς κόπος, αμέτρητες απλήρωτες πρόβες και κανείς δεν ξέρει τι «κουβαλάει» από πίσω… Οπότε αξίζει ο κλάδος μας και ήρθε η ώρα να πάρει την αναγνώριση που του αξίζει, όπως και τις σωστές συνθήκες, όπως γίνεται στο εξωτερικό. Δεν μπορεί ο πολιτισμός και η τέχνη στην Ελλάδα να είναι κάτι παραπεταμένο και να μην τους δίνουν σημασία. Και μέσα στην καραντίνα εάν κάτσω και σκεφτώ, που ήμασταν όλοι μέσα στα σπίτια μας, όλοι έβλεπαν ταινίες και θεατρικές παραστάσεις σε live streaming, διαβάζανε βιβλία και ακούγανε μουσική. Εάν δεν υπήρχαν αυτά, οι περισσότεροι θα είχαν πάει στο τρελάδικο! Όλα αυτά είναι η τέχνη και τα αντιμετωπίζουμε σαν πολυτέλεια. Όχι, δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη. Όπως έχει ανάγκη για τροφή το σώμα μας, έτσι και ψυχή μας θέλει τροφή. Να δει μια παράσταση, να διαβάσει ένα βιβλίο, να ακούσει μουσική… Αυτά είναι η τροφή της ψυχής και χωρίς αυτά, τι είμαστε; Τι μας κάνει ανθρώπους; Ας πούμε ότι εξαφανίζονται όλα τώρα και δεν υπάρχει τίποτα… Πώς θα είναι η ζωή μας;
Θα έλεγα ότι είναι από τις πιο ωραίες τοποθετήσεις σε συνεντεύξεις που έχω πάρει τώρα τελευταία και σας ευχαριστώ για τα λόγια σας και για τη σκέψη σας… Οπότε μου γεννήθηκε μία ερώτηση ως προς τα τόσα χρόνια εμπειρίας-καριέρας που έχετε και ποιο είναι αυτό που μετράει στο τέλος;
Για εμένα αυτό που μετράει και το πρώτο πράγμα που κοιτάω, αφού θα μου αρέσει το έργο φυσικά, είναι οι συνεργάτες μου. Θέλω να έχω αγάπη, χαρά, επικοινωνία, να περάσουμε όσοι θα είμαστε εκεί καλά, να εξελιχθούμε και να μοιραστούμε ωραίες στιγμές και να δημιουργήσουμε κάτι ενδιαφέρον. Πρώτα αυτό και μετά όλα τα άλλα. Με ενδιαφέρουν οι σχέσεις, γιατί τελικά η δουλειά αυτή είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Το 2023 κλείνω 20 χρόνια στο χώρο ως ηθοποιός κι αν με ρωτήσεις αυτό που θυμάμαι πιο έντονα, σε μία αναδρομή, είναι οι άνθρωποι που συνεργαστήκαμε και μοιραστήκαμε όμορφες στιγμές. Θυμάμαι φυσικά και τις ωραίες παραστάσεις που συμμετείχα, αλλά το κυριότερο είναι η πορεία ζωής με κάποιους ανθρώπους. Το θέατρο είναι ζωή, παιχνίδι, δημιουργία, συν-δημιουργία. Ξεκινάς από τις πρόβες και δημιουργείς κάτι που δεν ήταν πριν εκεί. Όλη αυτή η ενέργεια που βγαίνει μέσα από αυτούς, είναι σαν τη γέννηση ενός παιδιού! Αυτό συμβαίνει με το θέατρο και το συντονισμό των ανθρώπων και των ενεργειών τους. Αυτή η ανταλλαγή που γίνεται στο θέατρο είναι σαν μυσταγωγία για εμένα. Είναι κάτι πολύ ιερό… Το καλό θέατρο είναι αυτό που μετά την παράσταση σε έχει αλλάξει, έστω και λίγο… Να φύγεις με σκέψεις και να είσαι λίγο διαφορετικός από όταν ήρθες. Ακόμα κι η παράσταση να μην είναι αριστούργημα, θα φύγεις με ένα θετικό πρόσημο από την αίθουσα.
Ποια είναι τα επόμενα βήματά σα;; Πού θα σας πετύχουμε;
Πριν λίγο καιρό τελείωσα τα γυρίσματα για μία σειρά στον ANT1+, που θα ξεκινήσει να προβάλλεται τον Μάρτιο και στη συνέχεια μετά από κάποιους μήνες, θα προβληθεί κανονικά στη συχνότητα του ANT1. Λέγεται «Ζωή» και πρωταγωνιστεί η Μαρία Καβογιάννη. Είμαι όμως σε συζητήσεις για διάφορα… Εάν μιλούσαμε 1-2 εβδομάδες αργότερα, θα μπορούσα να σου αναφέρω και κάποια από αυτά! (γέλια)
Antonis Alexakis (facebook credits)
photoshop edit
Οι ειδήσεις της Πιερίας με ένα κλικ.
