Ματωμένος Γάμος του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

– Περιοδεία Καλοκαίρι 2022 | 3/7 Δίον – 51ο Φεστιβάλ Ολύμπου – Αρχαίο θέατρο Δίου

Συνεντεύξεις με τους πρωταγωνιστές της παράστασης: Νίκος Πουρσανίδης

Συνεντεύξεις: Ηρώ Τζημίκα

Ματωμένος Γάμος, λοιπόν, για το καλοκαίρι του 2022! Μεγάλο καστ με πολλούς αγαπημένους ηθοποιούς. Θα ήθελα να μάθω πώς είπες το «ναι» και φυσικά με ποια κριτήρια διαλέγεις τις παραστάσεις που θα λάβεις μέρος…

Καταρχάς, είναι ο σκηνοθέτης το έργο κι ο ρόλος, πριν από τους υπόλοιπους ηθοποιούς. Με τον Νικορέστη έχουμε συνεργαστεί 3 φορές. («Καλός Άνθρωπος του Σετσουάν», «Μήδεια», «Μίστερο Μπούφο») Ο σκηνοθέτης, τις περισσότερες φορές, δίνει το στίγμα της παράστασης, όχι μόνο στην παράσταση, αλλά και στην πρόβα, το πώς θα είναι δηλαδή το κλίμα. Δίνω μεγάλη βάση στο πώς είναι τα πράγματα στην πρόβα, στο ότι όλοι είναι επαγγελματίες κι ότι δεν βγάζει ο ένας στον άλλον τα «ψυχολογικά» του! (γέλια) Από πολύ μικρός αποφεύγω τις άσχημες καταστάσεις και την ένταση.

Θα μπορούσες μέσα σε λίγες λέξεις να μας πεις τι πρεσβεύει ο χαρακτήρας που υποδύεσαι;

Ο Λεονάρδο είναι ένας πολύ γήινος ρόλος. Σίγουρα είναι και καρδιοκατακτητής! Ουσιαστικά είναι «ίδιος» με το άλογό του και τον ταυτίζουν με αυτό κι οι υπόλοιποι, όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του. Είναι ένα άνθρωπος που έχει πολλή δύναμη, μία τεράστια ορμή και όταν το βλέπουμε στο έργο, αυτή την ορμή που νιώθει, τη βγάζει για τη Νύφη και τον έρωτά του προς αυτή. Το πώς τι διεκδικεί πάλι, πώς διεκδικεί τον έρωτα και τη θέση του έξω από την κοινωνία. Θέλει να ζήσει αυτό που νιώθει μαζί της, χωρίς να τον ενδιαφέρει τίποτα! Σκέψου ότι οι λόγοι που χώρισαν στην αρχή με τη Νύφη κι αυτός παντρεύτηκε άλλη, ήταν κοινωνικοί. Αυτοί δεν ήθελαν να χωρίσουν και αυτό τους έχει μείνει απωθημένο. Ήταν ο ένας για τον άλλον! Είναι κι ο μόνος χαρακτήρας που έχει όνομα και είναι αυτός που ξεχωρίζει σε αυτή την κοινωνία κι έχει «κερδίσει» το όνομά του!

Διάβασα ότι είναι ένα δύσκολο έργο στη προσέγγιση της θεματολογίας του από τη σύγχρονη οπτική…

Είναι δύσκολο, ναι, αλλά είναι και μία πρόσκληση τα έργα του Λόρκα. Είναι να συνδυάσεις τον ρεαλισμό με την ποίηση. Αλλά αυτό είναι κι η μαγεία του και μου αρέσει πολύ. Μου φαίνεται οικείο. Όταν διαβάζαμε τις σκηνές, χωρίς να θέλω να ξεχωρίσω τους ρόλους, απλά επειδή σε αυτές τις σκηνές υπάρχει ο έρωτας, έπρεπε να δεις το πώς αντιδρούσαμε όλοι στην πρόβα και πώς ανέβαινε η ενέργεια όλων όταν μιλούσαμε γι’αυτόν!

Να τονίσουμε κιόλας ότι η μουσική του έργου είναι η πρωτότυπη και είναι του Αλκίνοου Ιωαννίδη κι ότι θα παίζεται ζωντανά από εσάς, τους ηθοποιούς… Πόσο δύσκολο είναι αυτό;

Έχει χαρακτηριστεί το έργο αυτό από τη μουσική του Χατζηδάκι, στη μετάφραση του Γκάτσου. Περνάει πια η σκυτάλη στον Αλκίνοο Ιωαννίδη που είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης και ο οποίος έχει γράψει μία εξαιρετική μουσική. Η μουσική θα χαρακτηρίσει το έργο και το καταπληκτικό, όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, είναι ότι θα τραγουδάμε και θα παίζουμε τα μουσικά όργανα ζωντανά. Ο Αλκίνοος ήταν πάντα δίπλα μας και μαζί μας και μας δίδασκε τη μουσική. Ο ίδιος έχοντας τελειώσει το Εθνικό Θέατρο και γράφοντας και ερμηνεύοντας τα τραγούδια του, δίνει μεγάλη σημασία στις λέξεις και στο πώς προφέρονται και το τι δυναμική θα έχουν! Οπότε αυτό μας βοήθησε πολύ…

Πρώτο καλοκαίρι χωρίς μέτρα στα θέατρα, στις συναυλίες. Ένα βήμα πιο κοντά στην «κανονικότητα». Πώς ήταν για εσένα τα προηγούμενα χρόνια «δουλεύοντας» με περιορισμούς και βλέποντας τα θέατρα να ανοιγοκλείνουν;

Όλα αυτά έπρεπε να τα συνηθίσουμε, όπως και το τώρα, πρέπει να μπούμε σε μία διαδικασία να συνηθίσουμε ξανά την «κανονικότητα». Ξαφνικά βλέπουμε ανθρώπους γύρω μας σε προβολές και αναρωτιόμαστε «γιατί είμαστε τόσο κοντά μαζί του!» (γέλια) Έχω ζήσει όλο το «τόξο» της κατάστασης αυτής από την αρχή του. Τότε που λέγαμε πώς είναι δυνατόν να παίζουμε και να βλέπουμε τους ανθρώπους με μάσκες… Θα είναι τόσο περίεργο! Αλλά ακόμα και με μάσκες ο κόσμος ήταν εκεί στην παράσταση, ήθελε να είναι μαζί μας, κοντά μας. Κι αυτό ήταν και πολύ συγκινητικό. Μετά από έναν δύσκολο χειμώνα, που κλείσανε πολλές φορές τα θέατρα, πρέπει να επιστρέψουμε σε ένας είδος κανονικότητας. Ο κόσμος το χρειάζεται και νομίζω ότι με αυτή την παράσταση, θα είναι ένας πολύ καλός λόγος να ξαναπάει στο θέατρο!

Αρχαίο θέατρο Δίον στις 3.7 με τον «Ματωμένο Γάμο». Έχεις παίξει ξανά στο συγκεκριμένο θέατρο; Επίσης θα ήθελα να μάθω αν έχεις επισκεφθεί παλαιότερα την Κατερίνη και τον Νομό Πιερίας πέρα από εργασιακούς λόγους;

Δεν έτυχε να παίξω, όχι και επίσης δεν έχω κάνει και πολλές περιοδείες τα καλοκαίρια, γιατί συνήθως μένω με την οικογένειά μου ή κάνω γυρίσματα. Από επιλογή δεν έχω κάνει πολλές περιοδείες. Ο μπαμπάς μου κατάγεται από το Μακροχώρι Βέροιας και έχω έρθει πολλές φορές στην πόλη. Είναι οικεία για εμένα η περιοχή και νιώθω σπίτι μου. Έχω γυρίσει το Νομό και τις περισσότερες φορές πηγαίναμε στον Πλαταμώνα για μπάνιο!

Επόμενα σχέδια από τον Σεπτέμβρη και τη νέα σεζόν;

Υπάρχει μία περίπτωση να συνεχίσει ο «Ματωμένος Γάμος» και την επόμενη σεζόν και είναι να συνεργαστώ σε μία ακόμα παράσταση με τον Νικορέστη! Συζητάω και για σειρές, αλλά δεν μπορώ να πω πολλά ακόμα! Επίσης γράφω το δεύτερο βιβλίο μου, το οποίο θα εκδοθεί από τις Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο!

«Ματωμένος Γάμος» του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

Μετά την τεράστια επιτυχία που σημείωσε για 2 συνεχόμενα χρόνια η περιοδεία της ανατρεπτικής κωμωδίας η «Μήδεια» του Μποστ, η θεατρική εταιρεία Μυθωδία παρουσιάζει ένα εντελώς διαφορετικό έργο και συγκεκριμένα το «Ματωμένο Γάμο» του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη και μουσική Αλκίνοου Ιωαννίδη.

Τον κεντρικό ρόλο της μάνας ενσαρκώνει η εξαίρετη Μαρία Τζομπανάκη. Η μουσική της παράστασης είναι πρωτότυπη και φέρει την υπογραφή του Αλκίνοου Ιωαννίδη με τους στίχους του Νίκου Γκάτσου! Η μουσική θα παίζεται ζωντανά από τους ηθοποιούς. Ένα έργο – πρόκληση με έναν θίασο που απαρτίζεται από υπέροχους ηθοποιούς-μουσικούς.

Λίγα λόγια για το έργο:

Ο Ματωμένος γάμος, η τραγωδία του μεγάλου Ισπανού ποιητή Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, αποτελεί ένα θεατρικό και λογοτεχνικό φαινόμενο. Σήμερα, περίπου έναν αιώνα μετά τη συγγραφή του, και παρά τη δυσκολία προσέγγισης της θεματολογίας του από τη σύγχρονη οπτική, ολοένα διευρύνεται πλανητικά η φήμη του με νέες παρουσιάσεις στο θέατρο σε πλήθος χώρες, με καινούργιες μελέτες γι’ αυτόν και σταθερό το ενδιαφέρον του θεατρικού κοινού. Έχει πάρει τη θέση του δίπλα στα κορυφαία αριστουργήματα του παγκόσμιου θεάτρου, όπως είναι οι αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, τα έργα του Σέξπηρ, του Στρίντμπεργκ, του Τσέχωφ ή του Τένεσι Ουίλιαμς.

Μετάφραση: Νίκος Γκάτσος

Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης

Πρωτότυπη Μουσική – Σύνθεση – Ενορχήστρωση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Διανομή:

Μαρία Τζομπανάκη ΜΑΝΑ – Μαρία Χάνου ΝΥΦΗ – Νίκος Πουρσανίδης ΛΕΟΝΑΡΔΟ – Κωνσταντίνος Ασπιώτης ΓΑΜΠΡΟΣ – Γιάννης Καλατζόπουλος ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΝΥΦΗΣ – Χριστίνα Τσάφου ΠΕΘΕΡΑ – Μαριάννα Πολυχρονίδη ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΛΕΟΝΑΡΔΟ – Κώστας Βασαρδάνης ΦΕΓΓΑΡΙ – Ισιδώρα Δωροπούλου ΖΗΤΙΑΝΑ – Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ Α’ – Κώστας Κοράκης ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ Β’ – Ιφιγένεια Μακρή ΔΟΥΛΑ – Άννα Φιλιππάκη ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ