Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ γιόρτασε την Επέτειο της 26ης Οκτωβρίου 1944, ημέρα που αποχώρησαν τα ναζιστικά στρατεύματα
Τιμήθηκε και φέτος η επέτειος της απελευθέρωσης της Κατερίνης απο τη γερμανική ναζιστική κατοχή. Η εκδήλωση ξεκίνησε με συγκέντρωση στον Άγιο Φώτιο, όπου βρίσκονταν τα κρατητήρια της Γκεστάπο, εκεί που φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν πολλοί αγωνιστές του ΕΑΜ.
Αφού έγινε μια σύντομη ξενάγηση ακολούθησε λαμπαδηφορία που κατέληξε στην πλατεία Ελευθερίας. Εκει έγινε ομιλία από τον Γιάννη Κηποπουλο, ο οποίος είπε μεταξύ των άλλων: «Πριν από 73 χρόνια, στις 26 του Οκτωβρη του 1944, τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής συγκεντρωθηκαν στον σιδηροδρομικο σταθμό της Κατερίνης και αφού έβαλαν φωτια στο κτιριο του Σταθμού εφυγαν από την Ελλάδα . Η μισή Κατερίνη ήταν ήδη στα χέρια του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού στρατού, του ΕΛΑΣ, του ένοπλου τμηματος δηλαδή του ΕΑΜ ,.
Σ΄ αυτήν την πλατεία πριν από 73 χρόνια συγκεντρωθηκαν πάνω από 25.000 κάτοικοι της Πιερίας γιορταζοντας την απαλλαγη της περιοχής από τη ναζιστική κατοχή που κρατησε κοντά 4 χρόνια . Στις 29 του Οκτωβρη εγινε σ’ αυτήν την πλατεια ο επισημος γιορτασμος της απελευθερωσης.
Σε αναφορά της περιφερειακης οργάνωσης Κατερίνης του ΚΚΕ σημειωνεται ότι «ήταν συγκινητικό το θέαμα των βουνίσιων που περήφανοι περνούσαν με τους ήχους της μουσικής. Είναι ο λαός που δημιούργησε και άντρωσε το αντάρτικο και δίκαια περηφανεύεται για τη λευτεριά του»…
Πόσο κόστισε στην περιοχή η γερμανική κατοχή; Μόνο το χειμώνα του 1941-1942 υπέρ-διπλασιάστηκαν οι θάνατοι από την πείνα και τις αρρώστιες στην Κατερίνη. Λεηλατήθηκε ο παραγόμενος πλούτος της περιοχής, καταστράφηκαν υποδομές, κάηκαν χωριά και εκτελέστηκαν άνθρωποι, ως αντίποινα των αντιστασιακών πράξεων. Μόνο από τις πέντε ομαδικές εκτελέσεις, τέσσερις στο αεροδρόμιο και μία στο Σταθμό, έχασαν τη ζωή τους 80 άτομα ενώ πολλές ήταν οι ατομικές δολοφονίες και οι βασανισμοί κατοίκων από τα κατοχικά στρατεύματα και τους Έλληνες συνεργάτες τους- εθνικιστές…
Η Ελλάδα ήταν μια από τις χώρες που υπεστη την επίθεση της Ιταλιας και αργότερα της Γερμανιας. Αναλογικα με το μεγεθος της , ήταν από τις χώρες που υπεστησαν τις μεγαλυτερες καταστροφες.
Η ναζιστική Γερμανία, όπως και η σημερινη Γερμανία, είχε σχεδια για την Ελλάδα. Ήταν τα σχεδια που εγιναν για να εξυπηρετησουν το στόχο για «ζωτικο χώρο» του γερμανικού κεφαλαίου…
Μπροστά σ’ αυτή την επίθεση ο ελληνικός λαός έχοντας ως εφοδιο τη νικη του επί της φασιστικής Ιταλιας, αφού συγκεντρωσε τις δυνάμεις του μετά την πεινα του 1941-42 , δημιούργησε τα δικά του δικτυα επικοινωνιας και μεταφορας προϊόντων, τις δικες του ανταλλαγες, τη δική του αλληλεγγύη. Δεν εμεινε όμως εκει. Πάνω σ’ αυτό το έδαφος «ανθισε» ο αντιστασιακος άνθρωπος, ο εργαζομενος που δεν αρκουνταν πλέον στη φιλανθρωπια που διαιωνιζε την άσχημη κατάστασή του, αλλά έβαζε το ζήτημα της δημιουργίας μιας άλλης κοινωνία , μιας άλλης εξουσίας.
Σ’αυτή τη χρονικη στιγμή το ΚΚΕ και η ΟΚΝΕ , μέσα στην πιο σκληρή παρανομία, πηραν την πρωτοβουλία να δημιουργησουν ένα αντιστασιακό κινημα ενάντια στην τριπλη φασιστική κατοχή της πατρίδας μας από τους Γερμανούς , Βούλγαρους και Ιταλούς.
Δημιουργησαν το ΕΑΜ και το ενοπλο σκελος του τον ΕΛΑΣ , την οργάνωση της αντιστασιακης νεολαιας , την ΕΠΟΝ, μαζί με άλλες προοδευτικες οργανώσεις. Τα μεγάλα αστικά κόμματα τοσκασαν στην Αιγυπτο μαζί με τον Βασιλια .
Ακόμη και το βρετανικο υπουργείο εξωτερικων σε εκθεση του αναφέρει και παραδεχεται: «Την ίδια στιγμή που τα συντηρητικα στοιχειά σπαταλουσαν το χρόνο τους στην αδρανεια , το ΕΑΜ τραβηξε μπροστά φτανοντα ς στο σημείο στο όποιο μπορεί να ισχυριστει κανεις πως είναι ο κυριος εκπροσωπος υης ελληνικής αντιστασης.»
Το ΚΚΕ έδωσε τα καλυτέρα παιδιά του στον αγώνα αυτό . Εδειξε στην πράξη ότι ο αγωνιζομενος ενωμενος λαός μπορεί να νικησει τους δυναστες του , τους εκμεταλλευτες του. Μέσα από το ΕΑΜ εχτισε μια άλλη κοινωνία στα βουνά και εδειξε για 5 μήνες στις πόλεις πως μπορεί ο λαός να πάρει τις τυχες στα χέρια του.
Καθιερωσε για πρώτη φορά την δημοτική γλωσσα, δόθηκε στις γυναικες το εκλογικο δικαίωμα και η δυνατότητα να συμμετέχουν ακόμη και στα λαϊκά δικαστηρια. Απελευθερωσε τις δημιουργικες δυνάμεις του λαού και την πολιτιστική δημιουργία…
Απέναντι στη στάση του λαϊκού ανθρώπου , του αγωνιζομενου Ελληνα ποια ήταν η στάση της ελληνικής άρχουσας τάξης , δηλαδή της ελληνικής πλουτοκρατίας; Αλλοι κρατουσαν δυνάμεις περιμενοντας να πέσει η ελεύθερη Ελλάδα σαν ωριμο φρουτο για να το καρπωθουν και αλλοι συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, εβγαλαν χρήματα από τη συνεργασία αυτή και μαζεψαν περιουσιες , εκμεταλλευόμενοι την δυστυχία του ελληνικού λαού . Δεν τους βοηθησαν μόνο οι Γερμανοί κατακτητές. Είχαν βοηθους και συμπαραστατες τους μισθοφορους Έλληνες εθνικιστές, όπως τον Ελληνικό εθνικο Στρατό του Κισα-μπατζακ στην περιοχή μας.
Τον καιρό της κατοχής υπήρξαν Έλληνες δωσίλογοι- εθνικιστές που φορούσαν τη γερμανική στολή και συνεργάζονταν με τον κατακτητή. Και αυτό στο όνομα της πατρίδας και του έθνους. Γνωστό το μασκάρεμα. Το ίδιο μασκάρεμα επιχειρούν και σήμερα κάποιοι που θαυμάζουν το Χίτλερ , χαιρετουν φασιστικα και εμφανίζονται οπαδοι της αμερικανοκινητης δικτατοριας . Νομιζουν ότι ο ελληνικός λαός θα ξεχασει την ιστορία του και τα όσα έχει υποστεί από το φασισμό…
Η εκδήλωση μνήμης ολοκληρώθηκε με κατάθεση στεφάνων, ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου και πένθιμου εμβατηρίου.
