Είναι γεγονός ότι το κλίμα αισιοδοξίας που δημιουργήθηκε από τα μέσα του 2018 και μέχρι το Μάρτιο του 2020, εξανεμίστηκε αναπάντεχα και αστραπιαία με την εμφάνιση των πρώτων κρουσμάτων της πανδημίας COVID 19.
Το κτύπημα ειδικά για την Ελλάδα υπήρξε ιδιαίτερα οδυνηρό, δεδομένου ότι, μόλις το 2018, φάνηκε πως επιτέλους θα είμασταν σε θέση να θεραπεύσουμε τις πληγές των μνημονίων και να ανασυγκροτήσουμε την οικονομία μας, το πανδημικό κύμα σάρωσε κάθε προσδοκία και το ΑΕΠ της χώρας κατακρημνίσθηκε περί τις 10 περίπου ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2019.
Το άσχημο είναι ότι λόγω των μεταλλάξεων του ιού και την αναμενόμενη εκ νέου έξαρση της πανδημίας σε παγκόσμιο επίπεδο, το πιο πιθανό είναι να παραταθεί το κλίμα αβεβαιότητας και να συρρικνωθεί περαιτέρω το παγκόσμιο και το ελληνικό ΑΕΠ.
Σε τι λοιπόν θα μπορούσε να ελπίζει η επιχειρηματική κοινότητα και σε ποιες προκλήσεις καλείται να απαντήσει με επιτυχία;
Η μόνη χειροπιαστή ελπίδα, αν όχι για την ταχεία ανάκαμψη, αλλά για την διάσωση του υφιστάμενου υγιούς παραγωγικού ιστού και την επιτυχή αναπροσαρμογή του παραγωγικού μας μοντέλου, φαίνεται να αποτελεί το Ταμείο Ανάκαμψης, με διαθέσιμα 31δισεκ. ευρώ περίπου για την Ελλάδα, και οι χρηματοδοτήσεις από τα προγράμματα ΕΣΠΑ.
Η πρόκληση για την ελληνική επιχειρηματικότητα είναι η ορθολογικός εκσυγχρονισμός της λεγόμενης ραχοκοκκαλιάς της ελληνικής οικονομίας, που δεν είναι άλλος από τις 700.000 περίπου μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.
Δεδομένου ότι καμιά οικονομική μεταρρύθμιση δεν είναι δυνατόν να επιτύχει, χωρίς την απαιτούμενη κοινωνική συνοχή και αποδοχή του νέου παραγωγικού μοντέλου, τα κρίσιμα σημεία στα οποία θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να υπάρξουν οι βέλτιστες λύσεις, με σκοπό τον ανασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας και την αποτελεσματική αντιμετώπιση των προκλήσεων, που συνεπάγεται η αυγή της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης, είναι τα εξής:
-Χρηματοδότηση επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας
-Απαλοιφή των ιδιωτικών χρεών προς τράπεζες και Δημόσιο, στο πλαίσιο της συγχώρεσης χρέους (debt forgiveness), που πρώτος εισηγήθηκε ο Μάριο Ντράγκι.
-Θέσπιση φορολογικών και χρηματοδοτικών κινήτρων, υπέρ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που επιθυμούν συγχωνευτούν, απαλλαγμένες από τα βάρη των μνημονίων και της πανδημίας.
-Τραπεζικές χρηματοδοτήσεις με βασικό κριτήριο την αποδοτικότητα του business plan και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
-Στήριξη των επιχειρήσεων που παράγουν εξαγώγιμα προϊόντα και προϊόντα που μας απαλλάσσουν από περιττές εισαγωγές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα προσφάτως εξαγγελθέντα μέτρα του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ κινούνται στη σωστή κατεύθυνση, συμβάλλοντας τόσο στην κοινωνική συνοχή και στη διάσωση του επιχειρηματικού ιστού της χώρας, όσο και στην αναπτυξιακή μας προσπάθεια.
Το κόστος αυτού του ολιστικού εγχειρήματος κοστολογείται συνολικά στα 42,7 δισεκ. ευρώ για το χρονικό διάστημα 2020-2022.
Ευελπιστώ ότι η σύντομη έξοδος μας από τον κλοιό της πανδημίας και η ουσιαστική αξιοποίηση των παραγωγικών μας δυνατοτήτων, θα φέρουν το επιθυμητό από όλους μας αποτέλεσμα.
Οι ειδήσεις της Πιερίας με ένα κλικ.