Το ’40 να ζει μέσα από εμάς -Άρθρο του Γεωργίου Τσερτεκίδη

Το ’40 να ζει μέσα από εμάς

Του Γεωργίου Τσερτεκίδη

Πολιτικός Επιστήμων

Φτάνοντας στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, συμπληρώνοντας 79 έτη από το ελληνικό Έπος του 1940, οι Έλληνες θυμούνται. Θυμούνται, τιμούν και εύχονται. Εύχονται το ’40 να ζει μέσα από αυτούς ως μνήμη , ιδεώδες και ιδανικό. Ως αυτό που θα βοηθήσει ως πυξίδα στη συνέχεια αυτού του γεμάτου προκλήσεις αιώνα, αφού για την αρχή του οι εικόνες και τα συμπεράσματα είναι μάλλον απογοητευτικά.

Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα βιώνει μια βαθιά «εθνική» απογοήτευση; Είναι αλήθεια ότι οι Ελληνίδες και οι Έλληνες δείχνουν αδυναμία προσανατολισμού ως προς τη θέση και το ρόλο τους στα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο και τον πλανήτη ολόκληρο; Πιθανότατα ναι, οι προαναφερθείσες αποτελούν κατά τη γνώμη του γράφοντος εξόφθαλμες πραγματικότητες που μπορεί να αναγνωρίσει κάποιος ανεξαρτήτως κοινωνικής ή πολιτικής ιδεολογίας και προσέγγισης.

Μέρος της λύσης σε αυτές τις δύο εξαιρετικά προβληματικές πραγματικότητες ενδεχομένως να βρίσκεται στις λαμπρές σελίδες της ελληνικής ιστορίας, στο ξεχωριστό κεφάλαιο του ελληνικού Έπους του ‘40. Θάρρος, ηρωισμός, αυτοθυσία και πίστη σε αξίες που αποτελούν μέρος της παραδοσιακής κληρονομιάς του Ελληνισμού. Αυτά υπήρξαν τα κύρια στοιχεία που χρειάστηκε ένας μικρός, ολιγάριθμός και πιθανώς μη υπολογίσιμος από τους τότε ισχυρούς του κόσμου, λαός για να πετύχει τη νίκη απέναντι σε μια επεκτατική και σαφέστατα ισχυρότερη φασιστική Ιταλία.

Για να αποφευχθεί η οποιαδήποτε καλοπροαίρετη και μη παρερμηνεία των παραπάνω, όχι. Τα γραφόμενα τούτα δεν αποτελούν συνακόλουθα ενός ένθερμου πατριωτισμού, ούτε κάν ενός ρομαντισμού ορμώμενου από το βαθιά και ίσως σχεδόν έμφυτα συγκινησιακό-φαντασιακό δίπολο δύο εθνών «Δαυίδ και Γολιάθ». Είναι απλώς η ιστορική πραγματικότητα την οποία διαπίστωσαν, αναγνώρισαν και πίστωσαν στην Ελλάδα, συμμαχικοί, φιλικοί, ανταγωνιστικοί και εχθρικοί δρώντες.

Μπορεί κανείς να αναρωτηθεί, πόσο μοιάζει ο σημερινός ελληνικός λαός με τον απροσκύνητο και υπερήφανο λαό που ύψωσε το ανάστημά του, διεκδίκησε και κέρδισε για ακόμη μια φορά τη θέση του στο πάνθεον των πλέον ανυπότακτων και ηρωικών εθνών; Όσο απλοϊκό και να φαντάζει, ναι ο σύγχρονος, πιο μορφωμένος και πιο πεπειραμένος ελληνικός λαός πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να δημιουργήσει, να εκπλήξει και να ευημερήσει ξανά, σε όλους τους τομείς. Αρκεί να ανακτήσει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση και να εντάξει στα ζητούμενά του το να φτάσει η παρακαταθήκη του ’40 να ζει μέσα από αυτόν, τη δράση και τα επιτεύγματά του.