Πρόγραμμα «Erasmus + KA1» του 8ου Νηπιαγωγείου Κατερίνης
Σε ένα κόσμο που αλλάζει συνεχώς, αλλάζει και η εκπαίδευση. Yπάρχει ανάγκη για νέες μεθόδους, νέα εργαλεία διδασκαλίας, προγράμματα, διεπιστημονική «προσέγγιση» των παιδιών με ή χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Η συνεκπαίδευση απαιτεί συνεργασία με σκοπό τη δημιουργία ενός μαθησιακού περιβάλλοντος που να διευκολύνει τη μάθηση για όλους τους μαθητές αντιμετωπίζοντας την ιδιαίτερη εκπαιδευτική, κοινωνική, πολιτιστική απόκλιση αυτών. Στην ενοποιημένη Ευρώπη η εκπαιδευτική διαδικασία ορίζεται από μια νέα δυναμική, ένα νέο πεδίο ιδεών και εφαρμογών για τη βελτίωση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας της εκπαίδευσης και της κατάρτισης. Ένα σχέδιο κινητικότητας αποτελεί στοχευμένη δράση εκπαίδευσης και είναι προνομιακό πεδίο για την ανάπτυξη επαγγελματικών, προσωπικών δεξιοτήτων και γνώσεων
Επιχειρήσαμε να βγούμε σαν σχολείο «προς τα έξω», ξεκινώντας από το μικρό μας χώρο που είναι το 8ο Νηπιαγωγείο Κατερίνης στο οποίο λειτουργεί τμήμα Ένταξης, σε μια περιοχή όχι ιδιαίτερα αναπτυγμένη και προσπαθήσαμε να αποκτήσουμε το αίσθημα του «ανήκειν» τόσο για τα παιδιά μας όσο και για μας.
Το εγκεκριμένο σχέδιο από τον κρατικό φορέα ΙΚΥ στα πλαίσια του ευρύτερου ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus+ KA1, με θέμα «Αποκτώντας μέσα από το Νηπιαγωγείο το αίσθημα του “ανήκειν”.» , ήταν η επιτόπια παρακολούθηση (job shadowing) σε δομές ειδικής αγωγής στη Γερμανία, στη περιοχή του Αννόβερου. Η παρακολούθηση εν ώρα εργασίας βοηθά και τα δύο μέρη για να μάθουν και να ανταλλάξουν ιδέες, βοηθά στη δικτύωση, τη διερεύνηση ευκαιριών, στην άμεση ανατροφοδότηση και συνεργασία. Οι οργανισμοί υποδοχής ήταν ο Gib και ο Lebenshilfe, με δομές στην ευρύτερη περιοχή της πόλης του Αννόβερου και του Tσέλε αλλά και σε ολόκληρη τη γερμανική επικράτεια. Πρόκειται για μη κερδοσκοπικούς Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλειας και Φροντίδας για άτομα με ειδικές ανάγκες (Αυτισμός, Νοητική καθυστέρηση, κινητικά προβλήματα, προβλήματα λόγου κτλ) ή χωρίς, καλύπτοντας μεγάλο ηλικιακό εύρος από την πρώιμη παρέμβαση μέχρι την ενήλικη ζωή.
Στις μετακινήσεις μας συμμετείχαν δύο εκπαιδευτικοί. Η εκπαιδευτικός τους τμήματος ένταξης Έλενα Κιτσούλη και η εκπαιδευτικός της τυπικής τάξης Σοφία Καρασανλή. Η δράση αφορούσε στην Ειδική Αγωγή αλλά η ιδιαιτερότητα μας ως σχολείο συνεκπαίδευσης και co-teaching μας ώθησε στο να αποφασίσουμε ως σύλλογος διδασκόντων στην επιλογή αυτή.
Μεταβήκαμε σε δομές του GiB (“ Spunk” – Sonderpaedagogische kindergarten- Celle, Integrative Kindertagesstaette “Elfiede- Westphal”- Misburg, Heilpaedagogische kindertagesstaette “Regenbogen” –Anderten), του Lebenshilfe (Forst Mecklenheide, Kontaktkindergarten Weberhaus, Kindergarten mit pae, Sonderaufgaben- Muehlenweg), Kita Ev-luth Hainholz και του Autismus Zentrum Hannover, σε 4 ροές, διάρκειας δύο εβδομάδων η καθεμία, που αφορούν στην εκπαίδευση και συνεκπαίδευση παιδιών με ειδικές ανάγκες . Μας δόθηκε η δυνατότητα να παρακολουθήσουμε για το χρονικό διάστημα της δράσης τη δουλειά των συναδέλφων μας. Γνωρίσαμε τα ίδια τα παιδιά. Ήταν για μας μια πρωτόγνωρη εμπειρία γιατί ήρθαμε σε επαφή με συναδέλφους με διαφορετική κουλτούρα, νοοτροπία και ενδεχομένως διαφορετική θεώρηση και στάση ζωής, τον τρόπο παρέμβασης και διαχείρισης της ομάδας τους. Μέσα από την άμεση και βιωματική παρατήρηση της τάξης αποκομίσαμε πληροφορίες της όλης εκπαιδευτικής διαδικασίας. Έγινε γνωριμία με το περιβάλλοντα χώρο, τη διαμόρφωση αυτού, τα εκπαιδευτικά υλικά, τα εποπτικά και διδακτικά μέσα ενημερωθήκαμε για τα προγράμματα σπουδών και για τη εξατομικευμένη παρέμβαση καθώς και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι ως εκπαιδευτικοί. Αποδείχθηκε μια σημαντική εμπειρία και πηγή επιπλέον γνώσεων που μας έδωσε τη δυνατότητα να αναβαθμίσουμε την παιδαγωγική μας κατάρτιση με νέες ιδέες, μεθόδους, στρατηγικές και πρακτικές παρεμβάσεις.
Με αυτόν τον τρόπο βιώσαμε το αίσθημα του «ανήκειν» σε μια οικογένεια ανθρώπων που έχουν κατά βάση ίδιους εκπαιδευτικούς στόχους. Βρήκαμε ανθρώπους, συναδέλφους, φίλους με κοινούς στόχους για παραπέρα συνεργασία με συνεχιζόμενη επαφή, μειώνοντας το αίσθημα της «μοναξιάς», τη λογική της εσωστρέφειας, της επαγγελματικής εξουθένωσης (Burn out).
Μέσα από τις εμπειρίες και τις δεξιότητες που αποκόμισε το προσωπικό πιστεύουμε ότι θα λειτουργήσει ως «πολλαπλασιαστής» νέων εκπαιδευτικών δεδομένων.
