Χθες το τελευταίο αντίο στον Κύπριο σκηνοθέτη
Το τελευταίο αντίο, είπαν χθες το μεσημέρι στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδας Κατερίνης οι Πιεριείς, στον Κύπριο σκηνοθέτη Ανδρέα Μιχαήλ, ο οποίος μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο, έφυγε από τη ζωή ανήμερα των Θεοφανείων
Ο Ανδρέας Μιχαήλ γεννήθηκε στον Κάμπο Λευκωσίας τής μαρτυρικής μας Κύπρου, το 1942, όταν η Μεγαλόνησος βρισκόταν υπό αγγλική κατοχή. Σήμερα το χωριό του βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή, ενώ στην Ελλάδα ήρθε ως πρόσφυγας.
Τελείωσε Ανώτερη Δραματική Σχολή και Σχολή Σκηνοθετών. Εργάστηκε δίπλα σε μεγάλους και καταξιωμένους Σκηνοθέτες, όπως ο Βασίλης Γεωργιάδης, ο Γρηγόρης Γρηγορίου, ο Στέλιος Τατασόπουλος, ο Κώστας Καραγιάννης, ο Αλέκος Σακελάριος, ο Τέιλορ Γκράχαμ ή η Αντζέλικα Μορένο.
Συνεργάστηκε με κορυφαίους ηθοποιούς, όπως ο Κώστας Χατζηχρήστος, ο Νίκος Σταυρίδης, ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Νίκος Ρίζος, ο Σωτήρης Μουστάκας, ο Γιώργος Πάντζας, η Μαρία Ιωαννίδου, η Δέσποινα Στυλιανοπούλου, ο Βάσος Ανδριανός, ο Στάθης Ψάλτης, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, η Ελένη Φιλίνη, η Γκέλυ Γαβριήλ κ.ά.
Ήταν Τρίπτυχος Θεάτρου, Κινηματογράφου και Τηλεόρασης.
Yπήρξε μέλος τής Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών, μέλος τής Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Σκηνοθετών F.E.R.A., μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας των media entertainment και της Διεθνούς Ομοσπονδίας των media (M.E.I.).
Καθηγητής Ανωτέρων Σχολών Θεάτρου και Κινηματογράφου και ιδρυτής και Διευθυντής τού Θεατρικού Εργαστηρίου «ΑΥΛΑΙΑ» στην Κατερίνη, από το 1997 μέχρι σήμερα. Το Θεατρικό Εργαστήρι «ΑΥΛΑΙΑ» κλείνει φέτος 22 χρόνια ζωής και παρουσίας στην Κατερίνη και την Πιερία.
Μέχρι σήμερα έχουν περάσει από τη Σχολή τού Ανδρέα Μιχαήλ πάνω από 1.700 παιδιά. Αυτή είναι η πιο μεγάλη του προσφορά στην πόλη τής Κατερίνης, μια πόλη που συνήθως ξεχνά και δεν τιμά εκείνους και εκείνες που την τιμούν.
Ο Κύπριος σκηνοθέτης διετέλεσε, επί σειρά ετών, μέλος τής Κριτικής Επιτροπής τού Υπουργείου Πολιτισμού στα Κρατικά Κινηματογραφικά Βραβεία Ποιότητας του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου, ενώ υπήρξε ιδρυτής και Πρόεδρος του Συλλόγου Κυπρίων Ν. Πιερίας «Ο Ευαγόρας».
Ο Ανδρέας Μιχαήλ ανήκει στη γενιά των τελευταίων μεγάλων Σκηνοθετών τού ελληνικού κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του θεάτρου, δεδομένου ότι σκηνοθέτησε αρκετές ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, όπως επίσης σκηνοθέτησε και γνωστές τηλεοπτικές σειρές.
Σκηνοθέτησε αρκετά θεατρικά έργα σε μεγάλα θέατρα των Αθηνών, αλλά όχι μόνο. Σκηνοθέτησε τέλος συναυλίες μεγάλων μουσικών καλλιτεχνών, σε ανοιχτούς χώρους, όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, όπως στο γήπεδο του Γουέμπλεϊ, στην Αγγλία.
Τιμητικές Διακρίσεις
Ο Ανδρέας Μιχαήλ είναι πολυβραβευμένος. Έχει τιμηθεί πάρα πολλές φορές, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Είναι πολυβραβευμένο πρόσωπο, δεν ήταν όμως πρόσωπο προβεβλημένο όσο θα έπρεπε, στα τοπικά και πανελλαδικά μέσα ενημέρωσης.
Στην Πιερία, έχει επίσης τιμηθεί πολλές φορές για το έργο του. Μια από τις σημαντικές τιμητικές διακρίσεις που έλαβε, ήταν από το τμήμα τροχαίας Κατερίνης τής Αστυνομικής Διεύθυνσης Πιερίας για την ταινία «Μαθήματα κυκλοφοριακής αγωγής».
Η ταινία αυτή παίχτηκε σε πάρα πολλά σχολεία τής Χώρας, επί χρόνια. Λόγω τής συγκεκριμένης ταινίας έλαβε περίπου 380 επιστολές ευχαριστίας από μαθήτριες και μαθητές από όλη την Ελλάδα.
Σκηνοθέτησε αρκετές ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, όπως επίσης σκηνοθέτησε και πολύ γνωστές τηλεοπτικές σειρές.
Σκηνοθέτησε επίσης, συναυλίες όπως του Γιάννη Πουλόπουλου, της Γλυκερίας, του Γιώργου Μαργαρίτη, της Σωτηρίας Μπέλλου, «Λαϊκά Προάστια», του Γ. Κριμιζάκη, του Στράτου Διονυσίου, του Χρήστου Νικολόπουλου, του Μιχάλη Βιολάρη, της Καίτης Χωματά, της Ρένας Κουμιώτη, της Βίκυς Μοσχολιού, του Ν. Ξανθόπουλου κ.ά.
Τα τελευταία του 22 χρόνια στην Κατερίνη
Το 1997, για λόγους υγείας, άφησε τα μεγάλα θέατρα των Αθηνών, τις τηλεοπτικές του σειρές και τις κινηματογραφίες του ταινίες και ήρθε στην Κατερίνη, μετά από πρόσκληση του αείμνηστου φίλου του Γιατρού, Ανδρέα Τσιβιτανίδη.
Η οικογένεια του Ανδρέα Τσιβιτανίδη (αείμνηστου πια) και της Ζαχαρένιας Τσάπουρνα, από το 1997 μέχρι και σήμερα, τον είχαν και τον θεωρούσαν ως μέλος τής οικογένειάς τους.
Η πορεία τού Ανδρέα Μιχαήλ στην Κατερίνη είναι γνωστή. Ο ίδιος θυμάται πολλές χαρές αλλά και πάρα πολλές πίκρες. Ωστόσο, το γεγονός ότι πάνω από 1.700 παιδιά τής Κατερίνης και ευρύτερα της Πιερίας υπήρξαν μαθητές και μαθήτριές του, τα τελευταία 22 χρόνια, ήταν κάτι που του έδινε ζωή, ελπίδα και κουράγιο στις πάρα πολύ δύσκολες στιγμές που περνούσε.
Πριν από 11 χρόνια και συγκεκριμένα το 2008, του ήρθε και ένα μεγάλο «χτύπημα», όταν του αρνήθηκαν από το Υπουργείο Πολιτισμού να λάβει την τιμητική σύνταξη που δικαιούνταν (το ίδιο έγινε και σε άλλους παλιούς Έλληνες Σκηνοθέτες), υπό το πρόσχημα της κρίσης που έρχονταν. Έτσι, έφυγε από τη ζωή χωρίς, μέχρι σήμερα, να πάρει σύνταξη. Έφυγε φτωχός, πάμφτωχος και πολύ πικραμένος.
Η μοναδική του χαρά και ελπίδα που τον κρατούσε στη ζωή, ήταν κάποια λίγα αγαπητά πρόσωπα αλλά και οι εκατοντάδες μαθήτριες και μαθητές του.
Η τελευταία του θεατρική παράσταση με τίτλο «Ζήσε την Αλήθεια σε χιλιάδες παραμύθια», τού Τάκη Γεωργέλη, που δόθηκε από τις μαθήτριες και τους μαθητές τού Θεατρικού Εργαστηρίου ΑΥΛΑΙΑ, ήταν στο Πλατύ Ημαθίας (6/1/2018), την ημέρα των Θεοφανίων, το απόγευμα, σε ένα υπέροχο θέατρο της περιοχής (που τέτοιο δεν υπάρχει μέχρι σήμερα στην Κατερίνη).
Από την Άνοιξη του 2018 ταλαιπωρήθηκε από καρκίνο στον πνεύμονα. Κάποιοι Γιατροί τον είχαν ξεγράψει και μάλιστα ορισμένοι διατύπωναν την άποψη ότι θα ήταν μάταιο να μπει στη διαδικασία των χημειοθεραπειών…
Τελικά, Καθηγητές τού Πανεπιστημίου τής Ιατρικής Σχολής Θεσσαλονίκης, που ζήτησαν και είδαν τις εξετάσεις του, είχαν εντελώς αντίθετη άποψη. Υποβλήθηκε σε σειρά χημειοθεραπειών και θεραπεύτηκε. Λίγο αργότερα όμως, σημειώθηκε μετάσταση του καρκίνου στα οστά, οπότε και η ζωή του γνώρισε την τελευταία πολύ μεγάλη ταλαιπωρία.
Οι τελευταίες του ημέρες (Χριστούγεννα 2018 – Πρωτοχρονιά 2019) υπήρξαν μαρτυρικές. Είχε ισχυρούς πόνους και τα ξημερώματα των Θεοφανίων (6/1/2019), ο Ανδρέας Μιχαήλ αναχώρησε για την Αιωνιότητα, για τη Γειτονιά των Αγγέλων.
