Μενού Κλείσιμο

Ο Όλυμπος έχει τα δικά του όρια. Οφείλουμε όλοι να τα σεβαστούμε

Άρθρο γνώμης

 

Γράφει ο Σπύρος Κουλκουδίνας

Πολιτευτής Ν.Δ.

 

 

 

Ακόμη ένα ατύχημα καταγράφηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο και προστέθηκε στο μακρύ κατάλογο ατυχημάτων που έγιναν  στο βουνό των Θεών, τον Όλυμπο.

 

Χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο επιχειρούν να τον κατακτήσουν. Να φτάσουν στην κορυφή του. Κάποιοι τα καταφέρνουν. Δυστυχώς όμως αρκετές δεκάδες από αυτούς στο πέρασμα των χρόνων έχασαν τη ζωή τους είτε γιατί υπερτίμησαν τις δικές τους δυνάμεις είτε γιατί υποτίμησαν το βουνό το οποίο κρύβει πολλές παγίδες και μυστικά.

Σύμφωνα με τα στατιστικά της ΕΟΔ, 64 άτομα, 38 Έλληνες και 26 ξένοι, έχουν χάσει τη ζωή τους από το 1955 μέχρι σήμερα.

Οι 35 οφείλονται σε γλίστρημα, 12 σε παθολογικά αίτια, 6 σε χιονοστιβάδα, 4 σε απώλεια προσανατολισμού, άλλα 4 σε υποθερμία, δύο σε κατολίσθηση και ένα σε κεραυνό.

Από τα άτομα που έχασαν τη ζωή τους σχεδόν τα 2/3 (38 νεκροί) είναι Έλληνες και οι υπόλοιποι 21 ξένοι.

Βραχώδες ανάγλυφο, μεγάλης έκτασης κορυφογραμμές, βαθιές χαράδρες, αιφνίδιες εναλλαγές του καιρού, μεγάλες και απότομες κλίσεις είναι αυτά τα οποία θα συναντήσει κάποιος στην ανάβαση του στον Όλυμπο. Η απώλεια προσανατολισμού λοιπόν είναι εύκολο να γίνει και πολλές φορές είναι η αρχή ατυχημάτων.

Ο Όλυμπος έχει το θλιβερό προνόμιο να έχει γίνει το μέρος, όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή πολλοί και μάλιστα εξαιρετικά έμπειροι ορειβάτες.

Εκτός όμως από τους εξωγενείς παράγοντες, την εκπαίδευση ή μη των ανθρώπων που επιχειρούν ανάβαση, της εμπειρίας ή μη των επισκεπτών, οφείλουμε ως οργανωμένο κράτος εμείς να παρέχουμε στο δυνατό βαθμό υπηρεσίες ασφάλειας.

-Έλεγχος εισόδου σε κάθε επισκέπτη στον Όλυμπο και πληρωμή αντιτίμου εισόδου (150.000 επισκέπτες ετησίως)

-Ετήσιες κάρτες εισόδου στους συχνούς επισκέπτες

Με «γεμάτο» και αυτοχρηματοδοτούμενο ταμείο θα μπορούμε λοιπόν να έχουμε:

-Γιατρό άμεσης επέμβασης 24ωρες αν όχι σε κάθε καταφύγιο τουλάχιστον σε 1-2 από αυτά. Έτσι οι πρώτες βοήθειες θα δίνονται πολύ πιο άμεσα από ότι μέχρι σήμερα.

-Σωστή διάνοιξη, οροσημάνσεις, τοποθέτηση στατικών σχοινιών  σε συγκεκριμένα  δύσβατα σημεία καθώς και καθαρισμός των μονοπατιών που συμβάλουν επίσης στην αποφυγή ατυχημάτων.  Είναι αξιοσημείωτο πως φτάσαμε στο 2019 για να κατατεθεί το πρώτο επίσημο δίκτυο μονοπατιών του Πιερικού Ολύμπου. Δεν υπάρχει αντίστοιχο ακόμη για το Θεσσαλικό Όλυμπο.

-Ενημέρωση επισκεπτών για τα επικίνδυνα σημεία και για τα απαιτούμενα μέτρα ασφάλειας, χρήση κράνους, ειδικό εξοπλισμό κ.α.

Στην κατεύθυνση αυτή πιστεύω πως θα πρέπει να κινηθεί τόσο η Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας, η Διεύθυνση Δασών, ο αρμόδιος Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου, ο δήμος Δίου Ολύμπου και ορειβατικοί φυσιολατρικοί σύλλογοι.

Το βουνό έχει τα δικά του όρια.  Οφείλουμε όλοι να τα σεβαστούμε.

Δεν αρκούν οι διαπιστώσεις των αρμόδιων ή μη, δεν φτάνουν τα όμορφα λόγια για την παγκόσμια εμβέλειά του και οι δηλώσεις για το πόσο τυχεροί είμαστε όσοι ζούμε στη σκιά του.

Οφείλουμε  στο μέτρο του εφικτού να διασφαλίσουμε την τήρηση των κανόνων ασφαλείας, να παρέχουμε κάθε δυνατή υποστήριξη στους επισκέπτες, με απλά λόγια…να είμαστε παρόντες!

ΥΓ. Οι προτάσεις είναι ενδεικτικές, πάγια άποψη μου είναι πως μέσα από τη συζήτηση και τον γόνιμο διάλογο βγαίνει πάντα το καλύτερο αποτέλεσμα.

 

Οι ειδήσεις της Κατερίνης και της Πιερίας με ένα κλικ.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ